Na czym polega fenomen pedagogiki Montessori? 

Gdybyśmy chcieli odpowiedzieć na to pytanie jednym zdaniem warto napisać tak: Fenomenem Montessori jest szacunek do dziecka. To wydaje się proste, ale wiemy, jak często tego właśnie szacunku do małego człowieka brakuje. Powtarzane są schematy pouczania zamiast tłumaczenia, rozkazywania zamiast rozumienia i stałego karania oraz nagradzania, co jest głównym elementem stawiania dziecka w pozycji przegranej do siebie i świata. W Montessori nie stosuje się kar i nagród, gdyż rozwija się w dziecku motywację wewnętrzną, która stale pielęgnowana w szacunku do potrzeb dziecka buduje je jako osobę chętną do dbania o siebie i otoczenie. Dzieci montessoriańskie sprzątają po sobie, są uczynne i wrażliwe, dbają o swoje granice, gdyż ich granice są szanowane i chcą się uczyć. Widać to najbardziej w szkole, gdy dziecko po prostu jest ciekawe kolejnego obszaru wiedzy.


Dlaczego?

Dlatego, że w czasie przedszkola miało ono możliwość odkrywania świata w „odpowiednio przygotowanym otoczeniu”

Piękne i drewniane przedmioty w klasie Montessori

To jedno z pojęć, które składa się na całą koncepcję. Dziecko przebywa w klasie-bo zamiast sali używa się właśnie takiego słowa. A klasa ta jest piękna, zawiera „pomoce” zamiast zabawek, a te pomoce są specjalnie dla dziecka skonstruowane, by mogło ono przechodząc na kolejne etapy dojść w wieku 5-6 lat do umiejętności czytania, pisania i znajomości matematyki używając tabliczki mnożenia w zakresie 100.


Fenomen? 

Po prostu inne podejście. Nie szukające sławy, skromne, bo klasy i pomoce nie są kolorowe, piszczące i błyskające wielobarwnym światłem. To drewno, naturalne tkaniny, porcelanowe nakrycie stołu i wazoniki z kwiatkami o które dbają dzieci.

Obecna tendencja powrotu do tej metody czy też jej renesansu wynika z faktu, że rozwój tak przyspieszył, że zaczynamy dostrzegać negatywne skutki tego w dzieciach. Jeśli 2 latek a niestety czasem i młodsze dziecko korzysta z tabletów czy też ogląda bajki na ogromnym telewizorze, to jest to fakt pokazujący, jak bardzo się pogubiliśmy.

Być może jako rodzice jesteśmy zmęczeni lub nie mamy wiedzy, jak katastrofalne skutki ma dłuższe niż 15-30 minutowe korzystanie z elektronicznych gadżeów przez małe dzieci. Przekonamy się o tym kiedy dziecko zacznie źle sypiać, stanie się nerwowe lub kiedy w okresie przedszkolnym będzie miało zaburzenia integracji sensorycznej, ryzyko dysleksji i problemy emocjonalne.


W przedszkolach stosujących zasady montessoriańskie unika się pomocy multimedialnych. Stawia się na zapewnienie dzieciom naturalnych warunków stymulacji ich rozwoju.

Integracja wiekowa i rozwojowa jest kolejnym fundamentem pedagogiki Montessori. W jednej klasie lub grupie spotykają dzieci z co najmniej trzech roczników, każde z nich ma w grupie Montessori szansę na realizację swoich potrzeb. 

Spokój, uważność, koncetracja

„Pomóż mi zrobić to samemu”

Hasło metody: pokazuje, że to samodzielność (na każdym etapie rozwoju) jest głównym celem, do którego dążymy wspierając dziecko na drodze jego dorastania. Oznacza ona możliwość podejmowania decyzji, dokonywania wyborów, brania za te decyzje i wybory odpowiedzialności i ponoszenie ich konsekwencji. Na etapie nauki będzie to wybór materiału, z którym chcę pracować (bo w Montessori pracujemy z materiałami a nie bawimy się zabawkami), wybór czasu, kolejności materiałów, miejsca pracy. W życiu przełoży się to na inne decyzje.


Obywatel wszechświata

Dziecko wychowywane w duchu zasad Montessori staje się stabilnym obywatelem wszechświata. Przebywając w klasie, w której ma możliwość używania pięknych przedmiotów, dbając o czystość sali wraz z innymi dziećmi i nauczycielami, uczy się, że ma wpływ na swoje otoczenie. dziecko zyskuje poczucie własnej wartości, czuje że jest odpowiedzialne za stan sali, za używane przedmioty, daje mu to poczucie szacunku do otoczenia, świata i ludzi. Dziecko jest szanowane i dzięki temu naturalnie szanuje innych. Komunikacja z jaką się spotyka w każdej sytuacji, sposób prowadzenia zajęć, gdzie nauczyciel ze szczególnym uznaniem dziecka przeprowadza lekcje wprowadzając nową wiedzę, dają dziecku poczucie bycia najważniejszą osobą.

Przebywające w takim środowisku dziecko jest spokojne, zrównoważone i ma poczucie wewnętrznego szczęścia. Stąd w obecnych czasach powrót do tej ponad 100 letnie metody jest nieunikniony. Dzieci potrzebują uwagi, szacunku i czasu.